Beauty #1: Winterverzorging van de tuin

De winter heeft veel invloed op je uiterlijk. Dat weet elke mensenvrouw. Statische haren, schilfers op je gezicht, kloofjes in je lippen, pijnlijke wintervoeten, ruwe handen. Ja, dat kan je allemaal overkomen als je jezelf niet goed verzorgd tijdens de winter. De juiste verzorgingsproducten gebruiken in de winter, is daarom dan ook noodzakelijk. Mensenmannen zijn misschien minder in hun uiterlijk geïnteresseerd, maar ook zij willen het tijdens de winter vast wel graag warm hebben en de juiste kleding is daarbij erg belangrijk. Ik ben geen mens, ik ben een tuin. Ik gebruik die smeersels die vrouwen op zich zelf smeren niet en trek ook geen winterkleding aan. Toch is het ook voor tuinen belangrijk om je huidje de juiste verzorging te geven en je planten warm te houden als het winter is. Mijn eigenaresse Jane weet dat heel goed en daarom gaat ze mij altijd vlak voor de winter nog eens goed verzorgen.

Iedere tuinier weet waarschijnlijk wel dat je vorstgevoelige planten zoals subtropische en tropische kuipplanten voor de eerste nachtvorst naar binnen moet halen. Deze planten kunnen niet tegen de kou en de kans dat ze de winter bij ons overleven is dus klein. De citroen, de mandarijn en de meloenperen heeft Jane dan ook allang in de keuken op de vensterbank staan. Maar wist je dat alle planten die je in potten geplant hebt gevaar lopen? Planten die normaal gesproken als ze in de aarde staan wel de winter overleven, zijn namelijk vorstgevoeliger en kunnen dus dood vriezen als ze in potten staan. Dus het is beter als je alle potten binnen op een koele plek neerzet. Maar wat nu als je binnen niet zoveel plek hebt om al die potten neer te zetten of je potten zijn veel te groot en te zwaar om naar binnen te sjouwen of je je hebt planten die niet zo winterhard zijn in de volle grond staan? Je wilt natuurlijk wel dat ze de winter overleven, dus wat doe je dan? Dan ga je ze inpakken natuurlijk! En daar zijn verschillende manieren en materialen voor. Hieronder kun je lezen hoe wij dat doen.

Als eerste is het heel belangrijk dat je alleen die potten in de tuin laat staan die ertegen kunnen als er vorst komt. Potten die stuk gaan als het gaat vriezen, moeten in elk geval naar binnen of had je beter niet kunnen kopen. Verder moeten potten goed afwateren zodat er niet teveel water in de pot blijft staan, want als het gaat vriezen, bevriest dat dus ook. Jane heeft alleen maar potten gekocht die tegen vorst kunnen, heeft goed opgelet dat al die potten gaten hebben aan de onderkant waardoor het teveel aan water kan weglopen en heeft ook nog de bodem van de potten volgegooid met hydrokorrels. Deze korrels zorgen ervoor dat het niet te droog, maar ook niet te nat wordt in de pot. Daarnaast heeft zij, voordat ze de planten in de pot ging zetten, bij elke pot langs de wand eerst een laag bubbeltjesfolie aangebracht. Ook heeft elke pot een mulchlaag op de aarde liggen. Deze laag folie tussen pot en aarde en die mulchlaag er boven op, zorgen er voor dat de aarde minder snel uitdroogt, wat fijn is in de zomer, maar ook dat de wortelkluit van je plant minder snel bevriest in de winter.

Alle potten bij mij met planten of bomen erin die hun blad verliezen, worden vlak voor de winter ook aan de buitenkant ingepakt met bubbeltjesfolie en de aarde (met mulchlaag erop) wordt nog eens extra afgedekt met een bergje stro. Stro is makkelijk weer te verwijderen als het lente wordt.

De potten met planten erin die wat vorst-gevoeliger zijn, bijvoorbeeld omdat ze hun blad houden, worden met een iets dikker bubbeltjesfolie, die voorzien is van een voering, ingepakt en de aarde wordt afgedekt met hooi omdat dit nog iets warmer is dan stro.

De vijg is een plant die niet erg van de kou houdt. Een vijg in de aarde wil het nog wel eens overleven als de winter niet te koud is, maar een vijg in een pot loopt een groot risico. Onze vijg wordt daarom zeer goed ingepakt. Als eerste zet Jane de pot in een potbeschermer. Dit is een speciale stoffen pot met een bubbeltjesfolie binnenkant die je om de pot heen doet. Onder in de pot zit een schuimrubberen ring waarop de pot staat. Voor extra bescherming tegen zware vorst stopt Jane de ruimte tussen de pot en de potbeschermer ook nog vol met stro. Daarnaast staat onze vijg op een plankje met wieltjes. Dit is eigenlijk bestemd om je zware potten makkelijk te verplaatsen, maar natuurlijk ook goed om ervoor te zorgen dat de pot niet direct op de koude grond staat. Vervolgens krijgt de vijg een warme jas aan die bestaat uit een speciale hoes. Zo'n hoes kun je ook gebruiken bij vorstgevoelige planten die niet in een pot maar gewoon in de aarde staan.

De twee stamroosjes zijn ook erg gevoelig voor vorst. Jane gaat ze altijd eerst snoeien en daarna pakt ze hen in met vliesdoek en bindt dat goed vast met touw. In feite hoeft alleen de occulatieplek te worden ingepakt, dus je zou ook dat ene stukje, waar het roosje aan de stam vast zit, kunnen inpakken. Maar Jane heeft ervaring dat door de wind altijd het spul verschuift en dan ligt die gevoelige plek nog bloot voor de weersinvloeden. Dus Jane pakt gewoon de hele bovenkant in en frommelt dat vliesdoek aan de onderkant flink rondom die gevoelige plek zodat daar een grote prop zit. Zo blijft alles goed zitten dus dat werkt prima. Vliesdoek kun je ook gebruiken bij vorstgevoelige planten die in de volle grond staan.

Potten kun je vlak voor de winter inpakken en de hele winter ingepakt laten staan. Als je de planten zelf in gaat pakken, is het goed om te weten dat je dat pas moet doen als het echt koud wordt. En die verpakking moet je als het warmer wordt eigenlijk weer zo snel mogelijk verwijderen. Planten zonder bladeren kun je gerust de hele winter ingepakt laten staan in een hoes. Als het in het voorjaar warmer wordt, kun je hem overdag open doen (die van ons heeft een rits) om wat te laten luchten. 's Nachts kun je hem dan weer dicht doen, vooral als er nog nachtvorst voorspeld is. Zo doen we dat ook bij de vijg. Bij planten met bladeren moet de hoes in de winter regelmatig worden geopend zodat de plant licht en lucht krijgt. De hoes is weliswaar lucht en licht doorlatend, maar als zoveel bladeren bij elkaar opgesloten zitten, is het niet verstandig de hoes de hele winter dicht te laten. Je zou dan wel eens een boel schimmel kunnen aantreffen als je hem tenslotte in de lente opendoet. Als je bladhoudende planten gaat inpakken in zo'n hoes, is het ook goed om af en toe die hoes eens open te doen om te kijken of de plant geen water nodig heeft. Bladhoudende planten moeten namelijk wel water hebben in de winter en met zo'n hoes komt er niet veel regenwater meer in de pot. Of je moet alleen de plant zelf inpakken en de pot niet, dat kan natuurlijk ook. Vliesdoek is veel goedkoper, maar minder warm dan een hoes. Vliesdoek is wel beter licht, lucht en waterdoorlatend dan een hoes. Dat spul is dus goed bruikbaar op planten die maar een beetje bescherming nodig hebben.

Daarnaast wordt ook mijn huidje altijd goed verzorgd. Om deze te beschermen tegen uitdroging en verschraling door wind en vorst en natuurlijk ook om de planten extra warm te houden, ligt er een dikke laag bladeren op mijn grond. Mocht deze laag wat verder in de winter ondertussen al geslonken zijn en niet veel bescherming meer bieden en gaat het dan langdurig en streng vriezen, dan gooit Jane er gewoon nog een dikke laag stro bovenop. Zo is mijn huidje de hele winter prima beschermd.

Dat was het weer voor deze keer. De volgende keer ga ik het over een heel lief vogeltje hebben. Wil je weten welk vogeltje? Nou, dan moet je even een weekje wachten, want dat vertel ik je de volgende keer.

(Elke zaterdag om 17.00 uur komt er een artikel online.)

Groetjes van het paradijsje van Jane.

Trouwens, zijn er toevallig nog tuinen die dit lezen en die nog andere tips hebben hoe je jezelf kunt verzorgen als het winter is, schrijf dan even een berichtje. Want hoe beter je jezelf verzorgt in dit koude jaargetijde, hoe mooier je bent als het weer lente wordt, dus tips hoe dat te doen zijn altijd welkom.

Update klimop:

Zal ik jullie een geheimpje verklappen? Maar niet verder vertellen hoor. Nou, ben je er klaar voor? Hier komt het. Als je buren willen dat je je klimplanten gaat verwijderen omdat zij er last van hebben en je bent zo lief om op hun eisen in te gaan om de vrede maar te bewaren. En je gaat je tuin in om met tranen in je ogen de klimplanten van je schutting weg te halen, weet dan dat klimplanten niet allemaal hetzelfde zijn. Je hebt klimplanten die je gerust bij de grond kan wegkappen, zoals een boomwurger bijvoorbeeld. Deze zal nooit meer iets doen en je zal daarom voor altijd tegen dat kale stammetje, dat nog uit de grond steekt, aan moeten kijken.

Maar er zijn ook klimplanten (en nu komt het geheim) die zich niets aantrekken van een kortwieking bij de grond. Nee, zij zullen trots, als ware zij de feniks, uit de as herrijzen. Weten jullie nog het verhaal van de kamperfoelie? Die prachtige kamperfoelie, de laatste klimplant op onze zij-schutting, die verwijderd moest worden (zie het artikel van de kamperfoelie hier op mijn blog). Die kamperfoelie....., die is niet dood. LEVE DE KAMPERFOELIE, HOERA, HOERA, HOERA! Sttttt, niet verder vertellen hoor, want als mijn buurvrouw erachter komt, nou, dan zwaait er wat.