Dagboek van een tuin #1: De herfstbeurt (deel 2)

In mijn vorige artikel heb ik jullie verteld over de herfstbeurt die mijn tuinvrouwtje Jane mij aan het geven is. Nadat ze de beelden uit mij had verwijderd, de 1 jarigen had opgeruimd en de vijver had leeggehaald, was Jane nog niet klaar. Wat er nog meer bij mij gebeurd is, lees je hieronder in het tweede deel van een: "dagboek van een tuin".


Bankje en vogelnestkastjes krijgen een kwastje:

Elk jaar wordt het tuinbankje bij mij uit elkaar gehaald en besmeerd met lijnzaadolie. Daarna worden de diverse onderdelen naar de zolder gebracht waar mijn bankje de winter mag doorbrengen. Jane gaat in de winter toch niet meer op het bankje zitten. Daar vindt zij het te koud voor. En om het bankje mooi te houden, krijgt het elk jaar deze onderhoudsbeurt. Omdat Jane dan toch kwast en olie bij de hand heeft, gaan de nestkastjes er ook allemaal af. Ze worden schoongemaakt en ook met deze olie ingesmeerd waarna ze weer worden teruggehangen. Veel dieren gaan zich in de herfst vol eten om daarna met een volle buik en een dikke speklaag een winterslaapje te gaan doen. Vogeltjes doen dit niet, dus zij zijn vast heel dankbaar dat Jane zo veel nestkastjes heeft opgehangen. Niet dat ze er ooit een nest in hebben gemaakt, maar in de winter kunnen ze er in elk geval lekker warm in wegkruipen. Ook in de herfst kunnen ze daar alvast schuilen voor die harde wind die er dan altijd waait. Zelfs bij de gebruikelijke herfststormen zitten zij in die kastjes lekker beschut. Door die harde wind waaien nu ook de laatste bladeren uit mijn struiken. Eerst al die prachtige herfstkleuren overal bij mij (zie het artikel over herfstmode hier op mijn blog) en daarna ligt er een dik pak met bladeren op mijn aarde. Wij tuinen houden van bladeren. Dat is mijn voedsel, snap je. En Jane laat al die bladeren liggen zodat ik lekker veel kan eten. Wat is de herfst toch fijn.


Onkruid eruit trekken:

En dan komt het karwei waar Jane het meest tegen op ziet. De hele zomer laat Jane al het onkruid staan. Maar in de herfst wil zij het onkruid eruit hebben. Schoffelen doet Jane niet, want dat is niet zo goed voor mijn huidje (zie de pagina onderhoud hier op mijn blog). Dus Jane gaat al dat onkruid er met de hand voorzichtig uit trekken. Gelukkig gebruikt Jane bijna overal mulch, waardoor het eigenlijk allemaal best wel mee valt. Die paar plantjes die door die mulch heen komen, zijn er zo uitgehaald. Alleen het terras van steen is altijd wel wat werk. Daar ligt een antiworteldoek en zand onder, maar ja, onkruid groeit zelfs in de voegen en als je er de hele zomer niets aan doet, is er wel wat werk te doen. Jane is tijdens haar werk ook nog op zoek gegaan naar paddenstoelen, maar helaas, geen enkele heeft zij gevonden. Ben ik soms niet goed genoeg? Mijn aarde is kletsnat, er liggen bladeren en genoeg oud hout, zelfs een houtstapel. Maar geen enkele paddenstoel of zelfs maar een zwammetje te bekennen. Misschien moet ik Jane maar eens vragen of ze volgend jaar wat paddenstoelen wil zaaien? Jammer genoeg is het in de herfst vroeg donker zodat Jane en ik niet zo vaak meer samen kunnen zijn, want Jane houdt er niet van om in het donker buiten te zijn. Ze gaat in deze tijd "op stal" net als de boerderijdieren. De weilanden om het dorp heen zijn erg kaal zo zonder die dieren. Net als ik zonder Jane. Tja, de herfst heeft ook wel wat minder leuke kanten.


Vogels blij maken:

En dan komt de laatste taak die Jane te doen heeft bij de herfstbeurt. Degene die Jane het leukst vindt van allemaal. Voerplekken maken voor de vogels. En zoals met alles, is Jane daar ook altijd heel fanatiek in. Kilo's vogelvoer worden er in de winter door heen gejaagd. Omdat Jane verschillende soorten vogelvoer aanbiedt en dat ook nog op diverse plaatsen bij mij neerlegt of ophangt, komen er veel vogels bij mij. Zwermen met mussen op de tuintafel die smullen uit de mand met zonnebloempitten, tientallen kool- en pimpelmeesjes die af en aan vliegen tussen de struiken en het voerhuisje met het bakje met pinda's, spreeuwen bij de pindakaaspot, merelkereltje (zie het artikel over de merel hier op mijn blog) die probeert een stuk of 8 andere merels weg te jagen bij zijn fruit, vinkjes onder de struiken die de kruimels van de mezen opeten, een roodborstje die geniet van de havermout die Jane gestrooid heeft, twee tortelduifjes die het zaadbakje leegeten en dat allemaal tegelijk in zo'n kleine tuin als ik. In de winter staat Jane elke dag urenlang uit het raam te staren om te genieten van die volière die ze van mij gemaakt heeft. Veel vogels trekken weg naar warme landen, maar er zijn er ook velen die blijven en die komen allemaal bij mij. Tenminste zo lijkt het wel hier bij mij in de winter. Dus de vogelvoerplekken maken, is iets dat Jane elke herfst weer met veel plezier en voorpret doet. En dan is de herfstbeurt klaar. De meeste planten zijn ondertussen al afgestorven of druk bezig dat te doen en de meeste struiken en bomen zijn al kaal. De temperatuur wordt alsmaar lager en lager, ja, het wordt steeds kouder. Nog even en de herfst is voorbij. Dan is het weer winter.......

Dat was het weer voor deze keer. De volgende keer ga ik een artikel schrijven over mijn huisdieren, want daar heb ik een boel over te vertellen, maar wat ik allemaal daarover te schrijven heb, dat lees je de volgende keer.

(Elke zaterdag om 17.00 uur komt er een artikel online.)

Groetjes van het paradijsje van Jane.


Trouwens, weet iemand toevallig waar je paddenstoelenzaad kunt krijgen, schrijf dan even een berichtje. Dan kan ik Jane opdracht geven om dat zaad aan te schaffen en kan ze dat in het voorjaar gaan zaaien. Want ik wil nu eindelijk wel eens wat paddenstoelen hebben in de herfst. Zo'n prachtige tuin als ik en dan geen paddenstoelen. Dat kan natuurlijk niet.


Update dagboek van een tuin de herfstbeurt deel 1:
Eindelijk weet ik wat ze bij mij gaan bouwen. Jane heeft het mij verteld. En weet je, dat weet jij (als je een trouwe lezer bent) ook al lang. Ik heb het jullie namelijk zelf al een keer eerder verteld, maar ja, ik word al weer een dagje ouder, dus ik was het vergeten. Maar als je mijn pagina's (die je naast dit artikel kunt vinden) al eens had aangeklikt en had gelezen, dan weet jij het ook. En als je het nog niet weet, maar wel nieuwsgierig bent, dan moet je nog maar eens goed snuffelen in die pagina's. Want daar staat het duidelijk vermeld. Daar staat duidelijk geschreven waarvoor er bij mij plaats gemaakt moet worden en daar is Jane dus nu druk mee bezig. En die groentetuin, dat is ook geen probleem meer, want Jane heeft allang bedacht waar ze voortaan haar groenten moet kweken. En volgend jaar zal ze zeker weer die mais gaan zaaien (zie het artikel over de mais hier op mijn blog), want Jane is toch nog steeds heel benieuwd hoe lekker die smaakt. Dus alles komt goed.