Plant #12: De narcis (narcissus)

Er zullen niet veel mensen zijn die niet weten wat een narcis is. Het is een bolgewasje dat overal in het voorjaar te bewonderen is. Narcissen zijn er in vele soorten en kleuren. Je stopt de bollen in de herfst in de grond en in het voorjaar beginnen ze te bloeien. Ze vermeerderen zich vanzelf. Elk jaar zullen er meer bloemen komen. Ze kunnen in de zon of in de halfschaduw staan. En ze houden van vruchtbare goed water doorlatende grond. De naam is afkomstig uit de Griekse mythologie. Narcissus was een prachtige jonge jager met veel bewonderaars, maar hij hield van niemand en joeg al zijn aanbidders bij hem weg. Maar op een dag werd hij toch verliefd. Helaas bleek dit de weerspiegeling van hem zelf in een vijver te zijn. De jonge knaap was verliefd op zich zelf geworden. Hij kon niet meer weg gaan van diegene waar hij zo verliefd op was en hij bleef daar dus bij die vijver zitten, at en dronk niet meer, en tenslotte kwijnde hij helemaal weg. Maar de godin Aphrodite vond dit zo jammer van die mooie jongeman en daarom veranderde ze hem toen in een bloem, de narcis.

In een wilde tuin zoals ik ben, zouden misschien best wel eens wat narcisjes geplant kunnen worden, maar mijn eigenaresse Jane vond het toch niet zo passen bij mij. Ze vond het meer iets voor mijn grote zus de voortuin. Zoals jullie misschien nog wel weten (zie het artikel over herfstasters hier  op mijn blog) probeert Jane mijn zus een beetje netjes te houden om de buren tevreden te stellen en doet ze altijd haar best om haar voortuin te laten passen in de buurt. En aangezien narcissen hele bekende en geliefde bloemen zijn en alle buren ze in hun tuin hebben staan, leek het Jane ideaal om deze in mijn zus te planten. Maar ja, jullie weten ondertussen ook wel dat Jane een beetje anders is dan de anderen hier om ons heen. Dus zij heeft de narcissen niet netjes in groepjes in de borders staan zoals alle andere buren dat wel hebben. Nee, zij moest het weer anders doen. Want narcissen staan zo mooi in het gras, vond Jane. Dus werden er gaten gestoken in het grasveld en daar werden de bollen in geplant. Dit heeft Jane gelijktijdig met krokusjes gedaan zodat het grasveld in het voorjaar eerst gevuld is met paarse krokusjes en vervolgens een geel aanzien krijgt door alle uitkomende narcissen.

Eigenlijk is het best een mooi gezicht. Maar toch wel heel anders dan al die keurig onderhouden gladgeschoren en met nagelschaartjes en liniaal afgewerkte gazonnetjes. Deze zijn natuurlijk alleen maar egaal groen. Geen bloemetje in het gras te bekennen. En dan dat grasveld van mijn grote zus daartussen eerst vol met paarse en later met gele bloemen, dat valt wel op. En dan is het ook nog zo dat je de bladeren van de bollen rustig moet laten afsterven, want dat is voeding voor de bol. Zie je het al voor je, dat gras dat niet gemaaid kan worden en almaar langer wordt met die geel wordende langzaam afstervende bladeren daar tussen in. En dat in deze keurige buurt. Nee, Jane heeft niet goed nagedacht. Maar ja, goed nadenken is niet de sterkste kant van Jane. En nu heb ik Jane ook nog horen zeggen dat ze eigenlijk best een wilde bloemenweide van het grasveld in mijn zus zou willen maken. Oh oh, als dat maar goed afloopt!

Dat was het weer voor deze keer. De volgende keer ga ik jullie weer een beetje inspiratie geven. En dit keer ga ik jullie inspireren om............nou ja, dat vertel ik jullie natuurlijk pas de volgende keer.

(Elke zaterdag om 17.00 uur komt er een artikel online.)

Groetjes van het paradijsje van Jane.